De vijfde vastennieuwsbrief is verschenen. In deze brief een Vastenmeditatie en aandacht voor de Vastenactie.

De vierde vastennieuwsbrief is verschenen. In deze brief een Vastenmeditatie en aandacht voor de Vastenactie.

De derde vastennieuwsbrief is verschenen. In deze brief een Vastenmeditatie en aandacht voor de Vastenactie.

Deze column van Pastoor Jan-Jaap van Peperstraten verscheen op 3 maart in het Nederlands Dagblad.

De lente is een tijd van vernieuwing en dat voel je des te meer als het lastig is om nieuwe dingen te kopen. Vooral op het gebied van kleding wordt de zaak penibel. Ik kan bijna niks meer met fatsoen aan. Ik ben vooral toe aan nieuwe kleren en ook aan een nieuwe foto want de vrolijke bolle toet die u hierboven aankijkt, is ingeruild voor een afgeslankter exemplaar.
Sinds het voorjaar van 2020 ben ik een goede twintig kilo afgevallen, is mijn bloedsuiker terug naar een acceptabele hoogte en eet ik meer dan zes ons verse groente per dag.
Mijn leefstijlcoach moedigt mij via Whatsapp en Zoom aan en ik voel me energieker en gezonder dan ooit. Het voelt als een zegen!
Natuurlijk, je moet het zelf doen – maar zonder ferme huisarts en een coach die je een beetje achter je rap uitdijende vodden zit, was het niet zo snel gegaan. Ik ben dankbaar voor alle zetjes die ik kreeg.

Er is de laatste tijd veel aandacht voor leefstijlgeneeskunde, en dat is terecht. Overgewicht en bijbehorende complicaties komen steeds meer voor in Nederland, en dat komt niet omdat mensen opeens genetisch vatbaarder zijn voor overgewicht of er een besmettelijke vorm van wilszwakte is uitgebroken. Overgewicht is een maatschappelijk probleem waar inmiddels meer dan de helft van de bevolking in meer of mindere mate last van heeft. Dat ik niet de enige Nederlander was die te maken kreeg met complicaties rond overgewicht is zowel een troostende als een zorgelijke gedachte. Eén van de definities van een goede samenleving is – volgens de twintigste-eeuwse katholieke activist Peter Maurin – ‘een samenleving waarin het makkelijker is om goed te zijn’. Zogezegd leven we nu in een samenleving waarin het steeds moeilijker wordt om gezond te blijven.

Deze ontwikkeling gaat iedereen aan. Wij zijn niet geschapen als geestelijke wezens die tijdelijk in een of ander lichaam verblijven. Wij zijn als lichamelijke mensen geschapen en met lichaam én geest. Een samenleving waarin het steeds moeilijker wordt om lichamelijk en geestelijk gezond te blijven, is dan ook een samenleving die de menselijke waardigheid onder druk zet.
Nu ik zelf met enig enthousiasme deel uitmaak van leefstijlgroepen, coaching krijg en anders ben gaan denken over werkdruk en stress, blijven dus wel een aantal vragen. Voelt het niet alsof het traject letterlijk voor ‘mijn soort mensen’ verzonnen is? Redelijk actieve, hoogopgeleide mensen? In andere woorden: is het niet precies toegesneden op een groep die geen meerderheid van de Nederlandse bevolking is?

Maatschappelijke problemen zijn ook zingevingsproblemen. Hoe wij als samenleving omgaan met eten en drinken en hoeveel ruimte we geven aan gezonde recreatie en beweging zijn geen levensbeschouwelijk neutrale kwesties. Ze raken ieders gezondheid en zijn uitingen van hoe wij ons als samenleving willen inzetten voor de menselijke waardigheid.
Het aanjagen van initiatief en individuele inzet blijft belangrijk, maar kan niet in de plaats komen van onze maatschappelijke opdracht: onze samenleving zo in te richten dat het voor iedereen makkelijker wordt om gezond te blijven.

Het Bisdomblad “Samen Kerk” van maart 2021 is verschenen. Wat staat er nog meer in Samen Kerk? Lees dat op de website van het Bisdom.

Samen Kerk maart 2021