Gepubliceerd in het Nederlands Dagblad van 26 januari

Toen ik seminarist was leefde ik nog in een wereld van helden. Mgr. Gijsen en paus Benedictus XVI werden ons bijvoorbeeld voorgesteld als haast bovenmenselijke karakters die zich uitputten voor de waarheid en als bronzen muren en ijzeren zuilen pal stonden tegen de geest der eeuw. We namen dat gretig aan. In een onzekere wereld heb je nood aan sterke helden die naast je staan.

Dit alles voelt alweer heel lang geleden terwijl er maar tien jaren voorbijgegaan zijn. Eerst verdween mgr. Gijsen (1932-2013) uit beeld, de conservatieve bisschop van Roermond, die fel streed tegen alle vrij- en lichtzinnigheid binnen en buiten de kerk. Vandaag moeten we ons ook de vraag stellen of paus Benedictus XVI, in zijn eerdere functie als aartsbisschop van München, niet te laks is geweest met het afhandelen van klachten over priesters die seksueel misbruik hadden gepleegd, of zelfs onwaarheden heeft verteld over de procedures die hij gevolgd heeft en de beslissingen die hij nam.

Dit alles komt al na onthullingen over hoe paus Benedictus XVI als aartsbisschop achteraf teveel ruimte had gegeven aan de sektarische beweging van de ‘Integrierte Gemeinde’ waarbinnen psychologische en spirituele mishandeling aan de orde van de dag was.

Emeritus paus Benedictus is waarschijnlijk een man van goede bedoelingen, maar goed bedoeld is niet altijd goed gedaan, en je wordt nooit ongestraft een ex-held. De heldenwereld heeft immers altijd nood aan schurken. Een ridder die geen booswicht kan vinden maakt geen indruk. De zoektocht naar een nieuwe held begint dus met het aanwijzen van een nieuwe schurk. De gevallen held van vroeger is dan de ideale kandidaat.

Het vingerwijzen van meerdere Duitse bisschoppen richting emeritus paus Benedictus XVI past hierbij. Commentatoren stellen nu echter terecht de vraag of die bisschoppen hier niet vooral proberen hun eigen straatjes schoon te vegen. De olievlek van verdenkingen breidt zich dus alleen maar verder uit en de Duitse bisschoppen lijken niet meer uit het moeras te komen. De verwachting dat we een nieuwe redder, een nieuwe held, zullen vinden in paus Franciscus of de overheid of een nieuwe frisse aartsbisschop die de zwijnenstal eens zal uitmesten zal het algemene verlies van vertrouwen niet keren. We moeten weg uit dit verslavende denkpatroon.

Elke held op wie de verwachtingen en de hoop van mensen wordt geprojecteerd zal teleurstellen. De Bijbel is daar heel duidelijk over. Petrus begon er zelfs mee, met teleurstellen. We kunnen inmiddels zeggen dat dat het best denkbare begin is voor een kerkelijke carrière, want het hanengekraai is het einde van elke illusie – bij onszelf of anderen – dat men voor heldendom in de wieg gelegd is.

Vanuit die leegte kun je een stap zetten naar een nieuw begin waarin we onze illusies kunnen loslaten en vrij zijn om Jezus na te volgen en Hem juist door onze kleinheid zichtbaar te maken.

Het is al heel lang een wens van pastores en ouders: catechese voor kinderen in de basisschoolleeftijd. Op 6 februari aanstaande is het weer zover. We noemen het ‘kindercatechese’.

De kindercatechese start iedere eerste zondag van de maand om 10.45 uur in de Sint Laurentiuskerk aan het Verdronkenoord (in het kantoor op nummer 66) in Alkmaar. Er is bewust gekozen om deze kindercatechese tegelijk te plannen met de Eucharistieviering. Zo kunnen ouders rustig en met aandacht de mis vieren en duiken hun kinderen in een Bijbel- of heiligenverhaal op een manier die bij hun leeftijd past. Vlak voor de voorbeden komen de kinderen in de viering en krijgen daar de gelegenheid om de voorbede die zij hebben voorbereid uit te spreken. Daarna gaan ze bij hun ouders zitten en zijn samen tijdens de consecratie en communie. We hopen dat de Coronabeperkingen tegen die tijd niet meer nodig zijn, zodat we na de viering gezellig wat kunnen napraten.

De verhalen die tijdens de kindercatecehese zullen worden verteld, zijn soms gelijk aan het Evangelie van de zondag en soms wordt er gekozen voor het verhaal over de heilige omdat de feestdag in die week valt. We starten met één groep en afhankelijk van het aantal kinderen en de leeftijd, zal worden bekeken of het nodig is de groep in de verwerking van het verhaal te splitsen. Ook voor de allerjongsten vanaf 3 jaar is het mogelijk om mee te doen.

Op de eerste zondag van de maand wordt de internationale mis gevierd, dat betekent dat tijdens de Eucharistieviering alles in het Engels zal worden gesproken en gezongen. De kinderkerk is echter wel in het Nederlands. Mocht een kind moeite hebben om het Nederlands te begrijpen, zullen we vertalen zodat het kind mee kan doen.  Mochten ouders wel deze catechese voor hun kinderen willen, maar zelf niet in Staat zijn de mis bij te wonen, kunnen de kinderen natuurlijk wel meedoen. Zij kunnen de mis verder bijwonen, begeleid door de mensen van de kindercatechese.

Voorlopig wordt de kinderkindercatechese in een zaal van het parochiecentrum aan het Verdronkenoord gehouden. Deze zaal is bereikbaar vanaf het plein voor de kerk. Het begint om 10.45 uur. Dus graag de kinderen brengen tussen 10.30 en 10.45 uur. Op deze manier hebben we voldoende tijd om de kinderen catechese te kunnen geven, totdat we aansluiten in de viering. Ouders hebben dan even een kwartiertje om hun hoofd leeg te maken van aile dagelijkse drukte voordat de mis begint.

De kindercatechese wordt geleid door Liesbeth van Gool. Zij was al eerder in dienst van de parochie met aandachtsgebied catechese. Zij doet het samen met Carola Beers. Zij was lange tijd heel actief bij de Vormselcatechese in Heerhugowaard de Noord.
Op 6 februari gaat het verhaal over “Valentijn en de eeuwige liefde”.

Geef uw kind op via contact@liesbethvangool.nl

Klik hier voor meer informatie over de voorbereidingen op de Eerste H. Communie.

Alle communicatie over de coronamaatregelen staat op één pagina.